Diagnostyka neurologiczna dziecka (niemowlaka, 0-1 r.ż.)

Istnieją znaczne różnice w diagnostyce niemowląt, dzieci w wieku przedszkolnym i  szkolnym. Ze względu na to, że niemowlak nie jest w stanie przyjąć samodzielnie pozycji stojącej, nie można ocenić jego postawy ciała tak jak u dzieci w wieku przedszkolnym, czy szkolnym. Dlatego też w diagnostyce i tym samym w ocenie rozwoju psychoruchowego niemowląt, wykorzystywana jest ocena wzorców posturalnych i motorycznych, która stanowi najbardziej obiektywny zewnętrzny wskaźnik stopnia dojrzałości i etap integracji funkcjonalnej ośrodkowego układu nerwowego, a także sprawności jego funkcjonowania. Studium zachowań ruchowych oraz obserwacja kliniczna jakiej dokonują nasi specjaliści jest jedynym potwierdzonym naukowo narzędziem diagnostycznym niemowlaka.

Prawidłowy rozwój psychoruchowy maluszka polega na uczeniu się złożonych czynności motorycznych, dostosowywaniu napięcia mięśniowego w stopniowym zdobywaniu wyższych pozycji, a także kontroli głowy. Należy pamiętać, że każdy rozwój psychoruchowy jest indywidualny i w trakcie oceny rozwoju należy uwzględnić, m.in. tydzień porodu lub stwierdzone deficyty rozwojowe. Jednak mimo indywidualności rozwojowej niemowląt przyjęte są główne zasady prawidłowego rozwoju motorycznego, według których rozwój przebiega w kierunku:
– cefalokaudalnym (kierunek rozwoju jest zawsze od głowy maluszka po jego kończyny dolne),
– proksymalno-dystalnym (od środka ciała na zewnątrz),
– od ruchów masowych do selektywnych,
– od ruchów niekontrolowanych do celowych.

Rozwój motoryczny rozwija się według pewnych sekwencji rozwojowych, inaczej mówiąc, według poszczególnych umiejętności ruchowych, które pojawiają się w odpowiednim przewidywalnym czasie, np. w 3-4 miesiącu widoczny jest podpór na przedramionach i miednicy, natomiast już w 6-7 miesiącu życia maluszek reprezentuje podpór na dłoniach i miednicy. Główne elementy rozwojowe, takie jak: unoszenie głowy, stabilna równowaga , umiejętność trzymania rączek i nóżek przed sobą, siadanie, czworakowanie i chodzenie nazywane zostały kamieniami milowymi.

Podsumowując, w okresie niemowlęcym podczas oceny rozwoju psychoruchowego niemowląt obserwuje się:
– sposób poruszania się i jakość ruchu niemowlaka,
– ułożenie ciała,
– ocena napięcia mięśniowego,
– ocena aktywności odruchowej.